MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/05/2015 tarih ve 2012/440-2015/579 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ile 28/04/2010 tarihinde acentelik sözleşmesi ve ek olarak cari hesap sözleşmesi imzaladığını, davalının müşteriye ait eşyanın müvekkili nezdinde iken kaybolduğunu gerekçe göstererek müşteriye ödediği bedeli müvekkilinin hak edişinden kestiğini, müvekkili tarafından yapılan itirazlar üzerine 15/05/2012 tarihli ihtarname ile sözleşmeyi feshettiğini bildirdiğini, davalıdan tazmin talebinde bulunan dava dışı şirketin geçmişe yönelik olarak fatura ve sevk irsaliyesi düzenlendiğini, faturası ve irsaliyesi olmayan malın bedelinin ödenmesinin mümkün olamayacağını, davalının suça ve usulsüzlüğe ortak olarak taşıma sözleşmesine aykırı şekilde ödeme yaptığını, bundan dolayı bedelin hak edişten tenzil edilmek suretiyle müvekkilinden tahsil edilmesinin usulsüz olduğunu ileri sürerek müvekkilinin hak edişinden kesilen şimdilik 11.500,00 TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava dışı gönderici şirkete ait malların davacı uhdesinde iken kaybolduğunu, malın bedelinin gönderici şirkete müvekkili tarafından ödendiğini, taraflar arasında düzenlenen acentelik sözleşmene istinaden tazmin edilen bedelin davacının hak edişinden kesildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı şirkete ait emtianın kargoda kaybolduğu ve düzenlenen faturanın kaybolan emtiaya ilişkin olduğu kesin olarak ispatlanmadan davalı tarafından yapılan ödeme nedeniyle acentenin kusurunun bulunmadığı, davalı tarafın kendi kusuru ile yapmış olduğu ödeme nedeniyle davacıya sorumluluk yüklenemeyeceği ve bu nedenle rücu hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 11.488,12 TL"nin 15/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 588,56 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.