MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yüzüne karşı verilen hükmü süresi içinde temyiz ettiği, vesayet altındaki sanığın 27/03/2015 tarihli ek karar ile sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün vasi tarafından temyiz edilmediğinden, sanığın ise temyiz hakkı bulunmadığından bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; vasi atanmasının sanığın temyiz hakkını ortadan kaldırmadığı ve temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair 27/03/2015 gün ve 2014/92 E. – 2015/149 K. sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-b, 143 maddeleri gereğince belirlenen 2 yıl 4 ay 24 gün hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl hapis cezası yerine 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.