Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11115 Esas 2021/1596 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11115
Karar No: 2021/1596

Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11115 Esas 2021/1596 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçlamasıyla açılan dava sonuçlanmıştır. Yapılan yargılama sonucunda sanık beraat etmiştir. Mahkeme, davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına re'sen ihbar yapılması gerekip gerekmediği konusunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun kararına uymuş ve bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığını kabul etmiştir. Ayrıca, mağdurenin akıl hastalığı bulunması nedeniyle mahkemece görevlendirilen vasi, hükümde temyiz edici olarak belirlenmemiş ve baroca tayin edilen vekil de temyize hak kazanamamıştır. Kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı da vurgulanmıştır. Temyiz istemleri reddedilmiştir. Kanunlar: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesi Kanunu'nun 20/2. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2020/11115 E. , 2021/1596 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin hükmü temyize hakkı bulunmadığından ve mağdurede akıl hastalığı bulunmasından dolayı mahkemece görevlendirilen vasinin, yokluğunda kurulup kendisine tebliğ edilen hükmü temyiz etmemesi karşısında, baroca tayin edilen vekilin temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 25.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.