MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Davacı, 1986 yılından itibaren sigortalılığının tespiti ile primlerinin af kapsamında değerlendirilerek ödeme planının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Davacı, davalı Kurum tarafından iptal edilen 02.11.1986 yılından itibaren 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılık sürelerinin tespitini talep etmiştir.
Mahkemece, hükümde yazılı olan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık davacının primlerini ödediğini iddia ettiği sürelerde zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olup olmadığı hususunda toplanmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının iptalden önce 15.01.1986-devam şeklinde zorunlu Bağ-kur sigortalısı olduğu, vergi kaydına göre yapılan iptalden sonra ise 15.01.1986-02.11.1986 tarihleri arasında zorunlu Bağ-kur sigortalısı kabul edildiği, 15.01.1986-02.11.1986 tarihleri arasında vergi kaydının olduğu esnaf sicil ve oda kaydının olmadığı, 1992 affından yararlandığı ve süresinde ödediği anlaşılmaktadır.
Davacı, meslek kuruluş ve vergi kaydı bulunmayan ve Kurumca sigortalılığa esas alınmayan 02.11.1986-1992 tarihleri arasındaki prim borcunu ödediğini belirtmiş olup, bu döneme ilişkin davacının düzenli prim ödemesi yok ise de, Kurum bu döneme ilişkin primleri 3780 sayılı Af yasası ile tahsil ettiği sabittir. Davacının 3780 sayılı Af Yasasının geçici 8. Maddesi uyarınca prim borçlarını Bağ-kur sigortalılığının kurumca sonlandırıldığı 02.11.1986 tarihinden 31.12.1991 tarihine kadar ödediği sabit olup, bu sürelerde bağ-kur sigortalısı kabul edilmesi gerekecektir. Aksi MK 2 maddesinde ifadesini bulan objektif iyiniyet kuralları ile bağdaşmayacaktır. Diğer af yasalarından da faydalanmış ancak tüm taksitlerini ödemediğinden bu ödemelerin kapsadığı sürelerin sorularak ileriye dönük isteğe bağlı sigortalı kabul edilmesi gerekirken davanın tümden reddi doğru değildir.
Yapılacak iş, 15.01.1986-31.12.1991 tarihleri arasında zorunlu Bağ-kur sigortalısı ederek, bu durumda 31.12.1991 tarihi itibariyle zorunlu Bağ-kur sigortalılığı sona eren davacının, 3780 sayılı Yasaya dayanarak yapmış olduğu ödemeler kapsamında, zorunlu sigortalılık dönemine ait prim ve gecikme zammı borcu dışında, diğer af yasaları kapsamında
.../...
yarım kalan ödemeleri de değerlendirilerek, Kuruma prim ödemesinin varlığının saptanması halinde bu olgu davacının isteğe bağlı sigortalı olma iradesinin ortaya koyacağından işbu ödeme tarihinden başlayarak gerek 3780 sayılı Yasaya dayanılarak gerekse sonradan iradi olarak primlerin karşılığı olan süre gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılmak sureti ile saptanarak, anılan bu dönemin de isteğe bağlı sigortalılık süresi olarak değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.