Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/237 Esas 2017/724 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/237
Karar No: 2017/724
Karar Tarihi: 09.02.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/237 Esas 2017/724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ticaret Mahkemesi’nin kabul ettiği ihtiyati haciz istemine borçlu tarafından yapılan itiraz kabul edilmiş ve ihtiyati haciz kararı kaldırılmıştır. Ancak alacaklı vekilinin temyiz istemi üzerine Daire tarafından bu karar bozulmuştur. İhtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolu açıktır ancak temyiz incelemesi sonucu verilen karar kesindir. Karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak İİK’nın 265. maddesinin son fıkrası belirtilmiştir. Bu madde ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğunu ancak verilen kararın kesin olduğunu ifade etmektedir.
11. Hukuk Dairesi         2017/237 E.  ,  2017/724 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

    ... 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/01/2016 gün ve 2016/32-2016/41 D.İş sayılı kararı bozan Daire"nin 26/09/2016 gün ve 2016/6918-2016/7503 sayılı kararı aleyhinde ihtiyati haciz kararına itiraz eden (borçlu) vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
    Alacaklı vekili tarafından borçlu aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunulmuş, mahkemece bu istemin kabul edilmesi üzerine borçlu vekilince ihtiyati haciz kararına itiraz edilmiş ve mahkemece itirazın kabulüne, ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. Bu karar, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 26.09.2016 günlü ilamı ile bozulmuştur.
    İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen İİK’nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, temyiz üzerine verilen karara karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle ihtiyati haciz kararına itiraz eden borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz kararına itiraz eden (borçlu) vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.