Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/11243 Esas 2018/15321 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11243
Karar No: 2018/15321
Karar Tarihi: 12.12.2018

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/11243 Esas 2018/15321 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak, bu maddeye dayanılarak öngörülen hak yoksunlukları ve yargılama giderleri ile ilgili düzenlemelerde değişiklikler olduğu belirtildi. Hüküm kesinleştiğinde, sanığın ödemekle yükümlü olduğu yargılama giderinin, terkin edilmesi gereken 20 TL'den az olması halinde devlet kasasında kalmasının infaz aşamasında değerlendirilebileceği ifade edildi. Mahkeme kararında, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesine atıfta bulunuldu.

2. Ceza Dairesi 2016/11243 E. , 2018/15321 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunlukları ile; sanık yönünden hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.