Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/4411 Esas 2019/10683 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL"ye çıkarılmıştır.Mahkemece 2.157,85-TL’si için itirazın iptaline hükmedildiğinden davacı ve davalı yönünden ayrı ayrı kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz dilekçesinin ilişkin hükümlerin ayrı ayrı kesin olması nedeniyle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 14/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.