6. Ceza Dairesi Esas No: 2014/11916 Karar No: 2015/384 Karar Tarihi: 19.01.2015
Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/11916 Esas 2015/384 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Hırsızlık suçu ile ilgili olarak Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 13.02.2007 tarihli hüküm, hükümlülerin zorunlu savunmanı tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir. Ancak hükümlülerin savunmanının temyize onay verdiğine veya kararı kendilerinin temyiz ettiğine dair belge ibraz etmediği görülmüştür. Hükümlülerin savunmanının temyize yetkisi olmadığı için bu konudaki temyiz isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, bu konudaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak reddedildiği belirtilmiştir.
6. Ceza Dairesi 2014/11916 E. , 2015/384 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/07/2014 tarihli kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 günlü 2008/9-7-56 ve 13.05.2008 günlü 2008/10-101-113 sayılı kararlarında açıklandığı üzere, “Kendisine zorunlu savunman atandığından hükümlünün haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu savunmana yapılan tefhim veya tebliğ kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmaz. Bu durumda zorunlu savunman velev ki hükümlünün lehine gibi görünen bazı işlemler yapmış olsa; örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi, hükmün hükümlünün kendisine de tebliğ edilmesi ve hükümlü tarafından temyiz dilekçesinin verilmesi halinde, temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiğinin” anlaşılması karşısında; ...Asliye Ceza Mahkemesinin 13.02.2007 günlü hükmü, hükümlüler ... ve ..."a uyarlama yargılaması sırasında mahkemenin istemi üzerine atanan savunmanı Av... tarafından süresi içerisinde temyiz edildiği, atanan bu savunmandan hükümlülerin haberdar olmadığı ve adı geçen hükümlüler savunmanın temyizine onay verip vermediği ve kendisine de temyize başvurmak isterse yasa yolunun açıklandığına ilişkin tebliğin usulüne uygun biçimde yapıldığı, ancak hükümlülerin savunmanının temyizine onay verdiğine ya da kararı kendilerinin temyiz ettiğine ilişkin herhangi bir belge ibraz etmediği, hükümlüler savunmanının temyize yetkisi olmadığı anlaşıldığından, bu konudaki temyiz isteğinin 5320 sayılıYasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317.maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.