Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2011/1344 Esas 2012/588 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/1344
Karar No: 2012/588
Karar Tarihi: 03.02.2012

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2011/1344 Esas 2012/588 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, inşaat yapım sözleşmesi nedeniyle uğranılan zararın tahsili için açılmıştır. Davalı, fazla imalat yaptığını ve davacının zararının olmadığını iddia etmiştir. Karşı davacı ise fazla imalat bedelinin tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, asıl davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve karşı davanın asıl davada mahsup yapıldığı gerekçesiyle reddi kararını vermiştir.
Kararın temyizi sonucunda, tarafların diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak harca esas değerin yanlış hesaplandığı gerekçesiyle, vekâlet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. Asıl davadaki faiz istemi reddedilmiş olmasına rağmen, yargılama aşamasında faiz uygulanması istemi de karşı çıktığından hüküm altına alınması kabul edilemez bir işlemdir.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri: HUMK madde 571.

15. Hukuk Dairesi 2011/1344 E. , 2012/588 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl dava, inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan eksik ve ayıplı imalât nedeniyle uğranılan zararın tahsiline karar verilmesi istemiyle açılmış, davalı, fazla imalât yaptığını, davacının zararı olmadığını savunarak davanın reddini istemiş, fazla imalât bedelinin tahsiline karar verilmesi istemiyle karşı davasını açmış, mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın asıl davada mahsup yapıldığı gerekçesiyle reddine dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Asıl davada harca esas değer 31.037,79 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harç ödenmiştir. Her ne kadar dava dilekçesinde 150.000,00 TL gecikme tazminatının da alınması istenilmiş ise de, mahkemece bu miktar üzerinden harç ikmâl ettirilmediğinden cezai şartla ilgili davanın açılmamış olduğu ortadadır. Bu nedenle harç ödenen miktar üzerinden dava kabul edildiğinden ve fazlasının reddi de sözkonusu olmadığından davalı yararına vekâlet ücretine ve yargılama giderine hükmedilmiş olması doğru olmamış, bozulması gerekmiştir.
3-Davalı ve karşı davacının temyizine gelince;
Asıl davada faiz istenilmemiş, yargılama aşamasında faiz uygulanması istemine davalı ve karşı davacı tarafından karşı çıkılmış olması nedeniyle asıl davadaki faiz isteminin reddine karar verilmesi yerine hüküm altına alınması usul ve yasaya aykırı olmuş, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine; kararın 2. bent uyarınca asıl davada davacı-karşı davalı, 3. bent uyarınca davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 03.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.