2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/10163 Karar No: 2018/15317 Karar Tarihi: 12.12.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/10163 Esas 2018/15317 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık 09/09/2014 tarihinde SEGBİS yoluyla hüküm açıklandığı halde yasa yolu bildiriminde bulunulmadığı için mağdur olarak kabul edilmiş ve temyiz isteği kabul edilmiştir. Yapılan incelemede, mala zarar verme suçundan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin doğrudan hükmolunduğu belirtilerek temyiz istemleri reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda, 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi kararı ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak sıralanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2016/10163 E. , 2018/15317 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Karar tarihinde Bolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan sanık ... "ye hükmün 09/09/2014 tarihinde SEGBİS yoluyla tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanık ... "nin 26/09/2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıklar ..., ... ve ... ve sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II- Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.