Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/25251 Esas 2019/2859 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 12/05/2016 tarih ve 2015/350-2016/179 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı ... İşletme Müdürlüğü, 14/11/2013 tarihinde yapılan açık arttırmalı satışta 1507 nolu partinin, 25/06/2014 tarihinde yapılan açık arttırmalı satışta 505, 506, 507 ve 509 nolu partinin davalı tarafından alındığını, satışın kesinleşmesine müteakip verilen kanuni süreler içerisinde bedel ödenerek malın teslim alınmadığını, ihalenin feshedildiğini, yatırılan teminatın şartname gereği irat kaydedildiğini, aynı emvallerin daha sonra ikinci ihalede daha düşük bir fiyata satıldığını, şartnamenin 14/A maddesi gereği ilk ihaleye yatırılması gereken son gün ile ikinci ihaleye bedel yatırması gereken son gün tarihleri arasında geçen günler için hesaplanan ve ek zarar da dahil olmak üzere temerrüt tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, usulüne uygun olarak yapılan tebligata rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde (12.05.2016) yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı vekili tarafından temyiz edilen miktar 606,38 TL olup, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle, miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.