5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/6644 Esas 2018/4218 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6644
Karar No: 2018/4218
Karar Tarihi: 17.04.2018

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/6644 Esas 2018/4218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçlamasıyla verilen hüküm temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda takdiri indirim uygulanmasında hata yapıldığı, gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde CMK'nin ilgili maddesine uyulmadığı ve 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle değerlendirmenin yeniden yapılması gerektiği belirlenmiştir. Bu nedenle hüküm, ilgili kanun maddelerine uygun olarak düzeltilerek onanmıştır. Detaylı olarak ise hükümlülük ve müsadere cezası verilmiş, sanığın cezasından indirime gidilmiş ve ceza miktarı belirlenirken hataya düşülmüştür. Ayrıca 5237 sayılı TCK'nun 53/1-a,b,c,d ve 53/2-3. madde ve fıkraları uygulanmalıdır.

7. Ceza Dairesi 2015/6644 E. , 2018/4218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMUK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2-Gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi yerine TCK.nun 52/1-2. maddesinin yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince,
1-Hükmün 2. fıkrasındaki "62. md." ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine gelmek üzere "TCK.nun 62/1. madde ve fıkrası" ibaresinin eklenmesi,
2-Hükmün 3. fıkrasındaki “52/1-2 ” ibaresinin çıkarılıp yerine gelmek üzere “ 52/2.” ibaresinin eklenmesi,
3-Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-a,b,c,d ve 53/2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.