MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Sanığın 15.07.2013 tarihli talimat duruşmasında alınan ifadesinde, maddi zararın bildirilmesi halinde karşılamak istediğini belirtmesi karşısında, sanığa, tazmin edilecek zarar ve makul bir süre bildirilip bir ödeme yeri gösterilerek sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/532 Esas- 2010/136 Karar sayılı mahkumiyetine konu dolandırıcılık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın adli sicil kaydında görünen tekerrüre esas alınabilecek diğer sabıkalarının da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, bu mahkumiyet kararları ile ilgili uyarlama yargılaması yapılıp sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.