Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2223 Esas 2017/3905 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : 1) Sanık ... hakkında;
Kasten yaralama suçundan açılan davanın şikayet yokluğu nedeniyle CMK"nun 223/8 maddesi uyarınca düşmesine,
2) Sanık ... hakkında;
TCK"nun 81/1, 35/2, 62/1 maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ...’a yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafiinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, Cumhuriyet savcısının sanık ... yönünden haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
1- )Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
A-Mağdur ..."ın tüm tedavi evrakları ve grafileri getirtilerek, dosyanın Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek yaraların niteliği, iç organlarda hasar oluşturup oluşturmadığı ve ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olup olmadığı yönünde rapor aldırıldıktan sonra, rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, yetersiz raporlara dayanılarak eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

B-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- )Sanık ... yönünden kurulan hükmün incelemesinde;
Mağdur ..."daki yaranın niteliği dikkate alındığında silahla yaralama suçundan hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı olup, sanık ... müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 13/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.