Silahlı terör örgütüne üye olma - Terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1713 Esas 2021/4483 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan;
TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 53, 58/9, 62 ve 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi,
Terör örgütü propagandası yapmak suçundan;
3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK"nın 43/1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince terör örgütü propagandası yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde, silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin de süresinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

Terör örgütü propagandası yapmak suçunun silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla birlikte işlendiği nazara alındığında, sanık hakkında TCK"nın 58/9. maddesinin uygulanmaması infaza ilişkin olup kazanılmış hak doğurmayacağından infaz aşamasında, gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.