Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8164 Esas 2020/4820 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8164
Karar No: 2020/4820
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8164 Esas 2020/4820 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, hakaret suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Ancak kararda, suçun işlendiği yer ve aleniyet ögesinin nasıl oluştuğuna ilişkin yeterli açıklama yapılmamıştır. Sanığın savunmalarında da olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilmemiş ve ilgili kanun maddeleri açıklayıcı bir şekilde tartışılmamıştır. Ayrıca, yapılan hesap hataları nedeniyle cezanın eksik tayini ve adli para cezasının hapse çevrilebilirliği konusu da gözardı edilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması kararı verilmiştir.
Konuyla ilgili kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/4. maddesi (hakaret suçu ve ağırlaştırıcı nedenleri)
- Türk Ceza Kanunu'nun 129. maddesi (kamu görevlisine hakaret suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (temyizde indirim)
- 6545 sayılı Kanun'un 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi (adli para cezasının hapse çevrilebilirliği)

18. Ceza Dairesi 2019/8164 E. , 2020/4820 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin oluşabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, suçun hastanenin neresinde gerçekleştirildiği tespit edilip, aleniyet ögesinin ne şekilde oluştuğu tartışılıp açıklanmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle verilen cezanın anılan Kanun maddesi gereğince artırılması,
2) Sanığın aşamalardaki savunmalarında "Ben serumun bitmesi üzerine 3 defa hemşirelere haber gönderdim. Serumu alsınlar diye haber göndermeme rağmen serumu almadılar. Serum bitmesi nedeniyle kolumdan seruma doğru kan akmaya başladı." şeklindeki beyanları karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca yapılan artırım ve 62. maddesi uyarınca indirim uygulanması sırasındaki hesap hataları nedeniyle sonuç adli para cezasının 7080-TL yerine, 6840-TL olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
4) 6545 sayılı Kanun"la değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği gözetilmeyerek, para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.