Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/15155 Esas 2017/3161 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Hazine ile Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Kadastro sırasında ... ili ... ilçesi....köyü 109 ada 1 parsel sayılı 26912,38 m2 yüzölçümündeki taşınmaz ören yeri niteliği ve beyanlar hanesinde 3. derece arkeolojik sit alanıdır şerhiyle belgesizden Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi temyize konu dava ile birleştirilen 2006/73 Esas sayılı davada, çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanun ve bu Kanunda değişiklik yapan 5304 sayılı Kanun hükümleri doğrultusunda orman sınırlandırılması yapıldığını ve kısmi ilana çıkarıldığını, kısmi ilan sırasında, aslen orman olan ancak orman sınırları dışında bırakılan kısımlar olduğunun tespit edildiğini, bu nedenle iş bu davayı açma zorunluluğu doğduğunu belirterek, ekli haritada 198, 199, 203, 204 ve 206 rakamı ile belirlenen alanın 108 ada 1 parsel sayılı orman sınırı içine alınmasına ve orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece dava konusu taşınmaz yönünden dosyanın tefrikine karar verildikten sonra yapılan yargılama sonucu davanın kabulüne; dava konusu taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine ve davalı Kültür Turizm İl Müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, orman kadastrosuna ve kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 5403 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır. Davacı ... Yönetimi tarafından kısmî ilân süresi içinde dava konusu taşınmazla birlikte birden çok parsele dava açılmıştır. Orman kadastrosundan sonra yapılan arazi kadastrosu sırasında davaya konu yerler hakkında 109 ada 1 parsel numarası verilmiş ve malik hanesi açık bırakılmayarak davalı Hazine adına tespit yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu ve ormanlar üzerinde şerh verilemeyeceği belirlenerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 12/04/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.