6136 sayılı Yasaya aykırılık ve parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/475 Esas 2014/1561 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/475
Karar No: 2014/1561
Karar Tarihi: 23.01.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/475 Esas 2014/1561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve parada sahtecilik suçlarından hükümlüğüne ve müsaderesine karar verdi. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları reddedildi. Ancak, mahkeme 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi ile ilgili uygulamada, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklarından yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmediğini belirtti. Bu durumun yasaya aykırı olduğu ama yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği belirtilerek, hükümlerden ilgili kısım çıkarılarak düzeltildi. Buna göre, sanığın koşullu salıverilme tarihine kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılması, diğer haklarından ise cezanın infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılması kararlaştırıldı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve parada sahtecilik suçları, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi ve 3. fıkrası, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2013/475 E. , 2014/1561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, eksik incelemeye, suçun sabit olmadığına, suç vasfına, teşdide, takdiri indirim uygulanmamasına ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükümde cezanın ertelenmemesine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasında, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.