Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
4833 Sayılı 2003 Yılı Mali Bütçe Kanunu’nun 50/f maddesi ile ve 5027 Sayılı 2004 Yılı Bütçe Kanunu’nun 49/o maddesindeki faiz oranları nazara alınarak hesaplama yapıldığı görülmüştür. Anılan faiz oranları genel bütçeye dahil daireler ile katma bütçeli dairelerin ilama dayalı borçları için uygulanabileceğinden tarafların sıfatı nazara alındığında Bütçe Kanunundaki faiz oranlarının olayımızda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeksizin 3095 Sayılı Kanunun 1.maddesi gözardı edilerek hatalı bilirkişi raporuyla hüküm kurulması yerinde görülmemiştir.
 Ne var ki; bu eksiklik alacaklı tarafından temyize konu edilmediğinden bozma nedeni yapılamamıştır. Bu nedenle borçlu vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
 Borçlu vekilinin takipte istenen toplam alacağa yeniden faiz yürütüldüğü yani faize faiz istendiğine ilişkin şikayeti konusunda mahkemece olumlu olumsuz karar verilmemesi yerinde görülmediğinden mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
 SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 14.04.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.