MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 28/07/2013 yerine 29/07/2013 şeklinde yazılması ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu bakımından ise suç adının "konut dokunulmazlığını ihlal etme" olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, gözcülük yapmak suretiyle, el ve işbirliği içinde hareket ederek eylemlere katılan sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39. maddesi ile uygulama yapılması ve sanıkların işledikleri iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişi ile gerçekleştirmiş olmalarına karşın haklarında TCK"nın 119/1-c. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan maddede belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.