Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2046 Esas 2017/3870 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2046
Karar No: 2017/3870
Karar Tarihi: 13.11.2017

Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2046 Esas 2017/3870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karara göre, sanık kişi silahla tehdit suçunu işlemiş ve TCK'nun 106/2a, 29, 62/1, 53/1, 51/1-3, 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Mahkeme, delilleri inceledikten sonra suçun sübutu kabul edilmiş, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi belirlenmiş ve savunma reddedilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ve 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi iptal kararı göz önünde bulundurularak uygulanmasına ilişkin bölümün değiştirilmesine karar verilmiştir. Detaylı olarak, TCK'nun 106/2a maddesi silahla kasten yaralama suçu, 29. maddesi suç unsuru olarak silahın kullanımını tanımlar, 62/1 maddesi hapis cezasını belirler, 53/1 maddesi kanunun bireysel kullanım hakkı düzenlemesini kapsar, 51/1-3 maddeleri tehdit suçunu tanımlar ve 54. madde, suçun niteliğine ve ceza miktarına ilişkin hususları belirler.

1. Ceza Dairesi 2016/2046 E. , 2017/3870 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : TCK"nun 106/2a, 29, 62/1, 53/1, 51/1-3, 54. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nun mağdur ...’ya yönelik silahla tehdit suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının suçun sübut bulmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 13/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.