Esas No: 2021/14697
Karar No: 2022/5698
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14697 Esas 2022/5698 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, cinsel taciz suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suçun üst sınırının 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemelerin değişmesi nedeniyle Anayasa Mahkemesi bir karar vermiştir. Bu karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Kanun maddesi olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi ve Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı gösterilmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
