Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/872 Esas 2019/9118 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/872
Karar No: 2019/9118
Karar Tarihi: 19.09.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/872 Esas 2019/9118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Sanık ve katılan vekili temyiz etti. Dosyanın incelenmesi sonrasında, hükmün isteme aykırı olarak onanmasına karar verildi. Olayda, sanığın idaresindeki motosikletin sol şeritte seyir halindeyken sağ taraftan kaplamaya giren ölene çarptığı ve olay yerinden ayrıldığı belirlendi. Ölenin eşi ve kızının aynı vekil ile temsil edildiği göz önüne alınarak sanık aleyhine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesinde bir yanlışlık bulunmadı. Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrildi. Türk Ceza Kanunu'nda belirtilen kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/872 E. , 2019/9118 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Özlem Çalı"nın adına gerekçeli karar başlığında yer verilmeyerek CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılmış ise de, bu husus mahallinde düzeltilebilir yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.
Sanığın idaresindeki motosiklet ile gündüz vakti, meskun mahalde, dosya içeriğinden insan ve araç yoğunluğunun fazla olduğu anlaşılan, 8 metre genişliğindeki tek yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, sağ taraftan kaplamaya giren ölene, sol şeritte fren izi olmadan çarptığı ve olay yerinden ayrılmaları nedeni ile kaza tespit tutanağı tutulmayan olayda; olay yerindeki hız limitinin 50 km/s olması ve fren izi ve durma noktasına ait bir tespitin yapılmaması karşısında; olayın fren ive intikal sürecinde meydana gelip gelmediğinin araştırılması hususu sonuca etkili olmayacağından tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesi ile ölenin eşi ve kızının aynı vekille temsil ettirdikleri anlaşılmakla, sanık aleyhine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamenin (3) numaralı bozma düşüncesi ile sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun yürürlük tarihi olan 01.06.2005 tarihinden suç tarihine kadar geçen paranın satın alma gücü dikkate alındığında, asgari hadden az bir miktarda uzaklaşılarak adli para cezasının günlüğünün 30TL"den çevrilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin sanığın çok hızlı olduğu ve yolu bitiren yayaya refüje çıkmak üzere iken çarpması nedeni ile tam kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.