Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
 Takip dayanağı İzmir 3. İş Mahkemesinin, 11.10.2004 tarih 2004/53-785 sayılı alacak ilamında, 1.203.001.243 TL brüt ücret farkı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile , 20.916.000 TL brüt  izin yardımı, 100.000.000 TL brüt makam tazminatı,50.000.000 TL brüt lojman yardımı, 48.220.500 TL brüt yakacak yardımı, 100.000.000 brüt lisan tazminatı alacaklarının, dava tarihinden itibaren en yüksek işletme kredi faizi uygulanmak suretiyle davalı M. A. B. T.A.Ş. (T.k) tan tahsiline hükmolunmuştur. Anılan ilam derecattan  geçerek Yargıtay 9.HD.ce 9.12.2004 tarihinde onanmıştır. İlamda dava tarihi olarak, 25.3.2004 tarihi gösterilmiş ise de; bu tarihin ilamın geçirdiği safahat dikkate alındığında, maddi hataya müstenit olduğu, gerçekte dava tarihinin 25.3.2002 tarihi olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim, 6.1.2006 tarihli  Tavzih kararı ile dava tarihinin 25.3.2002 tarihi olduğu belirtilmiştir. Bu durumda, İcra mahkemesi kararına  dayanak yapılan bilirkişi raporunda, dava tarihinin ilama aykırı olarak, 25.3.2004 tarihi esas alınarak faiz hesabı yapılmış olması doğru değildir.
 Açıklanan nedenlerle icra mahkemesince ilamın hüküm fıkrası nazara alınarak faizin başlangıç tarihinde ilama uyan biçimde fais hesabının yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik ve hatalı inceleme ile hüküm tesisi isabetsizdir.
 SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.042006 gününde oybirliğiyle karar verildi.