Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28114 Esas 2016/1216 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28114
Karar No: 2016/1216
Karar Tarihi: 05.02.2016

Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28114 Esas 2016/1216 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 12 Eylül 2007 tarihindeki hırsızlık suçu nedeniyle TCK'nın 142/1-f, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak suç tarihindeki kanunlarla sonraki kanunlar arasındaki fark nedeniyle yapılan uyarlama sonucu sanık hakkında TCK'nın 163/3. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı çıkarılmıştır. Katılan vekili tarafından süresinde temyiz edilen karar, itiraz niteliğinde kabul edilerek mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekilde belirlenmiştir:
- TCK'nın 142/1-f, 62. maddeleri: Hırsızlık suçu için öngörülen kanun maddeleri.
- TCK'nın 163/3. maddesi: Suçun kanuni tanımının değişmesi durumunda, kararın bozulması veya uyarlama yapılması için mahkemelerin yetkisi hakkındaki kanun maddesi.
- 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi: İtirazın merci ve kanun yolunun belirlenmesi hakkındaki kanun maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/28114 E. , 2016/1216 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 12/09/2007 suç tarihli eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-f, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair 11.02.2011 tarihli hükmün, 17/07/2011 tarihinde temyiz edilmeyerek kesinleşmesinden sonra, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılması için mahkemece dosyanın ele alındığı ve değerlendirme sonucunda sanık hakkında TCK"nın 163/3. maddesi uyarınca mahkumiyetine dair verilen kararın katılan vekili tarafından süresinde temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, kararda temyizi mümkün olduğu belirtilmiş ise de, ceza yargılamasında yasa yolunun yasa sistematiği ve normları dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği, yasanın öngörmediği bir istisnayı yargı kararı ile yaratmanın mümkün olmadığı ve yasa yolunun temyiz olarak değiştirilemeyeceği anlaşılmakla, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 05/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.