Taraflar arasında görülen davada verilen 01/03/2016 tarih ve2015/1447-2016/283 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ses ve saz sanatçısı olduğunu konser için gittiği uçağı ile geldiğini, elektro udunu el bagajı olarak yanına almak istediğinde buna izin verilmediğini, bagaj bölümüne alındığını,inip bagajlarını aldığında elektro udun kırıldığını, yetkililerine durumu bildirdiğinde zararın karşılanmayacağının söylendiğini ileri sürerek udun değeri olan 4.500,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde öncelikle uyuşmazlık konusunun değerlendirilemeyeceğini 2920 sayılı Yasa kapsamında hava taşımacılığına tabii işlem olduğunu ve ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu savunarak davanın usulden ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin talebinin 2920 sayılı göre hava taşımacılığı kapsamında kaldığı, 2920 sayılı Sivil Havacılık Kanunu"nun 2. ve 106. maddelerine göre ile yurt içinde ve yurt dışında yapılacak taşımalarda bu kanunda hüküm bulunmadıkça Türkiye"nin taraf olduğu uluslararası anlaşma hükümleri ve bu anlaşmalarda da hüküm bulunmadığı hallerde ise Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanması gerektiği ayrıca 6502 sayılı 3/L maddesindeki tüketici işlemi ve taşıma kapsamında değerlendirilemeyeceği ülkemizcede kabul edilen uluslararası sözleşme ve protokoller kapsamında Türk Ticaret Kanunun hükümlerinin uygulanması gerektiği ve bu nedenlerle görevli mahkemenin Ticaret Mahkemeleri olduğu gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

./..

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere mesleki amaçla hareket eden davacının tüketici olmaması nedeniyle mutlak ticari dava niteliğinde bulunan ve taşıma ilişkisinden kaynaklanan uyuşmazlıkta Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 6502 sayılı Yasa"nın 73/2 maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, 08/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.