MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 1) TCK.nun 81, 61, 35/2, 29, 62. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
2) TCK.nun 81, 61, 35/2, 29, 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası,
3) 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 61/8, 52/1-2. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 1000TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Öldürmeye teşebbüs suçundan açılan davaya katılan ..."nın, sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu hükme yönelik temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Her ne kadar sanığın tabancayla katılan ..."ya 4 el ateş edip isabet ettiremediği anlaşılmış ise de, meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alındığında, TCK"nun 35. maddesinin uyarınca cezanın belirlinmesi sırasında Mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... "ın katılanlar ... ve ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan ... vekilinin bir sebebe dayanmayan, sanık müdafiinin suç vasfına ve tayin olunan ceza miktarına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
a- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ile;
b- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine; yargılama giderine ilişkin paragrafta yer alan "ile ayrıca 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8/3. maddesi bağlamında, 172,00 TL soruşturma aşamasında sanığa atanan müdafii ücreti ile 561,00 TL kovuşturma aşamasında sanık için atanan müdafii ücretinden ibaret toplam 1.382,05 TL" ibaresinin çıkarılarak yerine "olmak üzere toplam 649,05 TL" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 08/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.