Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28440 Esas 2016/1215 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28440
Karar No: 2016/1215
Karar Tarihi: 05.02.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28440 Esas 2016/1215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğu ve cezasının temyiz edilmeden kesinleştiği tarihten sonra yeni kanun hükümlerine göre uyarlama yapılmak üzere dosyanın ele alındığı ancak sanığa beraat kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilemeyeceği sonucuna varıldığı belirtilmektedir. Kararda kanun yolunun yasa sistematiği ve normları dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği, yasanın öngörmediği bir istisnayı yargı kararı ile yaratmanın mümkün olmadığı ve yasa yolunun temyiz olarak değiştirilemeyeceği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 142/1-f ve 62. maddeleri, 163/3. maddesi; 5252 sayılı Yasa'nın 9. maddesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddeleri; 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/28440 E. , 2016/1215 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : . Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 10/04/2010 suç tarihli eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-f, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair 26/06/2012 tarihli hükmün, 30/11/2012 tarihinde temyiz edilmeyerek kesinleşmesinden sonra, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılması için mahkemece dosyanın ele alındığı ve değerlendirme sonucunda sanık hakkında TCK"nın 163/3. maddesi uyarınca verilen beraat kararının katılan vekili tarafından süresinde temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, kararda temyizi mümkün olduğu belirtilmiş ise de, ceza yargılamasında yasa yolunun yasa sistematiği ve normları dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği, yasanın öngörmediği bir istisnayı yargı kararı ile yaratmanın mümkün olmadığı ve yasa yolunun temyiz olarak değiştirilemeyeceği anlaşılmakla, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 05/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.