Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4578 Esas 2017/2268 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4578
Karar No: 2017/2268
Karar Tarihi: 28.03.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4578 Esas 2017/2268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesine rağmen yeterli inceleme yapılmadan hüküm vermiştir. Bu nedenle, sanığın avukatının temyiz itirazları haklıdır ve hüküm bozulmuştur. Sahte fatura kullanma suçunun her takvim yılı için ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her yıl için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiği de vurgulanmıştır. Kararın açıklama kısmında, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/4578 E. , 2017/2268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında "2005-2006-2007-2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak" suçlarından açılan kamu davasında sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şirketler hakkında karşıt inceleme raporları düzenlenip düzenlenmediği, bu faturaları düzenleyen şirket yetkilileri hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına alınması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ile sanığın sunduğu ödeme makbuzlarının da dikkate alınarak incelenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Sanık hakkında "2005-2006-2007-2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak " suçlarından kamu davası açılmış olup, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere sahte fatura kullanma suçunun her takvim yılı için kendi içinde zincirleme ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her iki takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulması,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.