Adalet Bakanlığı"nın, 28/02/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 09/03/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 06/07/2012 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma ve kenevir ekme suçlarından dolayı Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/45 esas sayılı dosyasına kayden yapılan yargılama esnasında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden tefrik kararı verilerek 2013/241 esas sayılı dosyaya kaydedildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2013 tarihli ve 2013/241 esas, 2013/178 sayılı görevsizlik kararıyla bu suç yönünden dosyanın Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesine gönderildiği,
2- Ancak, bu şekilde kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden tefrik kararı verilerek bu suç bakımından dosyanın görevsizlikle Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesine gönderilmesine rağmen, asliye ceza mahkemesince kenevir ekme suçu ile birlikte sehven kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden de yargılamaya devam edildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/12/2013 tarihli ve 2013/45 esas, 2013/714 sayılı kararıyla, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, kenevir ekme suçu yönünden ise 2313 sayılı Kanun’un 23/5 ve TCK’nın 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2014 tarihli ve 2014/767 değişik iş sayılı itirazın reddine ilişkin kararla kesinleştiği, kenevir ekme suçu yönünden hükmedilen 10 ay hapis cezasının ise Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin 14/06/2017 tarihli ve 2017/922-1474 sayılı onama ilamı ile kesinleştiği,
Daha sonra, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına aykırı davrandığının bildirilmesi üzerine mahkemece yargılamaya devam edildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
3- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği sulh ceza mahkemesince yapılan yargılama sonucunda ise, Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı kararı ile, sanığın TCK’nın 191/2. maddesi gereğince 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verildiği,
Bu karara karşı Cumhuriyet savcısı tarafından itiraz edildiği, bu aşamada dosyanın devrolunduğu Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesin"ce itiraz yerinde görülerek karar düzeltildiği .
ve Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı kararıyla, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
4- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 28/01/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın 5 yıllık denetim süresi içerisinde 07/05/2015 tarihinde işlediği iddia edilen hırsızlık suçundan mahkûmiyetinin kesinleştiğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, mahkemece hüküm açıklanarak Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ... Ayar’ın (doğrusu ...) 6545 sayılı Kanun’la değişik 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeniden suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin anılan Mahkemenin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık hakkında 06/07/2012 tarihinde işlenmiş olan uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçu ile birlikte 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığının 15/01/2013 tarih 2013/67 esas sayılı iddianamesi ile Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesine dava açıldığı, açılan davanın Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/45 esas numarasına kaydedildiği, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçu yönünden tefrik kararı verilerek ayrılan dosyanın Ortaca Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/241 esas numarasına kaydedildiği, Ortaca Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2013 tarihli ve 2013/241 esas, 2013/178 sayılı kararıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçunun sulh ceza mahkemesinin görev alanına girdiğinden bahisle görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği (Kapatılan) Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı kararıyla, sanığın 5560 sayılı Kanun’la değişik 5237 sayılı Kanun"un 191/2. maddesi gereğince 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verildiği, karara Cumhuriyet savcısı tarafından itiraz edildiği, bu arada sulh ceza mahkemelerinin kapatılması üzerine dosyanın Ortaca 3. Asliye Ceza mahkemesine devredildiği, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair karara yapılan itirazın dosyanın devrolunduğu Ortaca 3. Asliye Ceza mahkemesince incelendiği ve anılan Mahkemenin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı kararıyla, sanığın 6545 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca, 6545 sayılı Kanun’la değişik 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği ve kararın kesinleşmesi üzerine infazı için Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği,
Ortaca 1. Asliye Ceza mahkemesinin 2013/45 esas sayılı davasında, anılan Mahkemenin 24/12/2013 tarihli ve 2013/45 esas, 2013/714 sayılı kararıyla, 2313 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi yanında, ayrıca aynı kararla, daha evvel tefrik edilerek görevsizlikle Sulh Ceza Mahkemesine gönderilmesine rağmen, uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 5560 sayılı Kanun’la değişik 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, denetimli serbestlik tedbirine uygun davranması halinde davanın düşürülmesine, aksi halde davaya devam olunarak hüküm verileceğine ilişkin karar verildiği ve karara sanık tarafından yapılan itirazın Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2014 tarihli ve 2014/767 değişik iş sayılı kararıyla reddedilerek kesinleştiği, Ortaca Cumhuriyet Başsavcılığının 17/10/2014 tarihli yazısıyla sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı bildirildiğinden Ortaca 1. Asliye Ceza mahkemesince 2013/45 esas sayılı dosya ele alınarak verilen 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararla sanığın 5237 sayılı Kanun’un 5560 sayılı Kanun ile değişik 195/1, 191/1. ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği ve kararın temyiz edilmeksizin 15/04/2015 tarihinde kesinleştiği ve 26/12/2016 tarihinde infaz edilerek mahkemesine iade edildiğinin anlaşılması karşısında;
Sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesince, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinin “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki hükmü uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerekirken, 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı karar ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık hakkında kenevir ekme ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/45 esas sayılı dosyasına kayden yapılan yargılama esnasında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden tefrik kararı verilerek 2013/241 esas sayılı dosyaya kaydedildiği ve Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2013 tarihli ve 2013/241 esas, 2013/178 sayılı görevsizlik kararıyla bu suç yönünden dosyanın Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesine gönderildiğinin anlaşılması karşısında,
Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesince, kenevir ekme suçu ile birlikte sehven kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden de yargılamaya devam edilerek, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/12/2013 tarihli ve 2013/45 esas, 2013/714 sayılı kararının hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde olduğu, zira görevsizlik kararı ile Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesin"ce davadan el çekilmiş olup, yargılamanın dayanağı olan bir dava bulunmadığı, buna bağlı olarak, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine aykırı davrandığından bahisle yargılamaya devam edilip TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararının da yok hükmünde olduğu, bu nedenle esasen sanık hakkında aynı fiil nedeniyle açılmış iki dava bulunmadığı, başka bir deyişle, kanun yararına bozulması istenilen ve temelini görevsizlik kararı üzerine verilen Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik kararının oluşturduğu Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararının mükerrer hüküm olmayıp sanık hakkındaki asıl geçerli hüküm olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nce görülmekte olan davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesine dayanan kanun yararına bozma talebi yerinde
görülmediğinden reddi gerekmiştir.
Bununla birlikte, görevsizlik kararı üzerine dosyayı devralan Ortaca 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/07/2014 tarihli ve 2013/751 esas, 2014/636 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik itirazın kabul edilmesi üzerine Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2015 tarihli ve 2013/866 esas, 2014/789 sayılı kararıyla, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması karşısında,
Bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kurallar değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde TCK’nın 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından, sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, hallerinde hüküm açıklanabilecektir.
Somut olayda ise sanığın denetim süresi içinde işlediği iddia edilen suç “hırsızlık” suçu olup, kanundaki özel düzenlemede yer alan emredici hüküm nedeniyle, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu haricinde başka bir suçtan mahkûmiyet nedeniyle hükmün açıklanması mümkün olmadığından, hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarihli kararı ile hükmün açıklanması yasaya aykırı olup, bu nedenle kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdirinin sağlanması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar :
1- Açıklanan nedenlerle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan görevsizlik kararı verilmiş olmasına rağmen yargılamaya devam edilmesi sonucunda verilmiş olan Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25/12/2014 tarihli ve 2014/309 esas, 2014/642 sayılı kararı hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde olduğundan, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararına yönelik olarak CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesine dayanan kanun yararına bozma talebi yerinde görülmediğinden REDDİNE,
2- Bununla birlikte, yukarıda açıklanan nedenlerle, Ortaca 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarihli ve 2016/923 esas, 2017/203 sayılı kararı ile sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının yasaya aykırı olması nedeni ile kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdirinin sağlanması için dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE,
24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.