İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Ağır Ceza Mahkemesinin 04.05.2017 gün ve 2011/72 Esas, 2017/116 Karar sayılı mahkumiyet kararı
İtirazla İlgili Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, 53, 58/9, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2018 tarih ve 16-2017/49271 sayılı itirazı ile Dairemizin 19.02.2018 gün ve 2017/3523 Esas, 2018/562 Karar sayılı ilamına itiraz edilmiş olmakla; 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan açılan davada yapılan yargılama neticesinde Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.05.2017 gün ve 2017/72 Esas, 2017/116 Karar sayılı kararı ile TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53/1, 58/9. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verildiği, kararın sanıklar müdafii tarafından istinaf edildiği, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 0.07.2017 gün ve 2017/1810 Esas, 2017/1715 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 19.02.2018 gün ve 2017/3523 Esas, 2018/562 Karar sayılı ilamı ile "TCK"nın 62/2. maddesinde takdiri indirim nedeni olarak; failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failinin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiş olup; dosya kapsamına göre geçmişte suç işlediği tespit edilemeyen ve duruşma tutanaklarına olumsuz hali yansıtılmayan sanığın, soruşturma aşamasında pişman olduğunu beyan edip kısmen de olsa suçun açığa çıkmasına yardımcı olacak şekilde ifade verdiği anlaşılmakla sanık hakkında şartları oluşmadığından etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak yok ise de; dosya kapsamına uygun olmayan "suç işleme eğilimi, pişmanlık göstermemesi" sebepleri ile sanık lehine uygulanabilecek "cezanın failin geleceği üzerinde etkisi" gibi yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi" gerekçelerine istinaden hükmün oy çokluğu ile bozulmasına karar vermiştir.
İtiraz yazısı ve ekindeki dosya incelendiğinde; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde olmadığı ve Dairemizin 19.02.2018 gün ve 2017/3523 Esas, 2018/562 Karar sayılı kararının düzeltilmesini gerektiren bir neden bulunmadığı anlaşıldığından, itirazın değerlendirilmesi için dava dosyasının Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.