Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11710 Esas 2018/7691 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/11710
Karar No: 2018/7691
Karar Tarihi: 26.03.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11710 Esas 2018/7691 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/11710 E.  ,  2018/7691 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının iş akdini emeklilik nedeniyle sona erdirdiğini belirterek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının taşeron firmaların işçisi olduğunu, müvekkili belediyenin sorumlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz başvurusu :
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    Dosyada, davacının çalışma süresine yönelik uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı dava dilekçesinde 25.03.2003- 25.02.2013 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmiş daha sonra bilirkişi raporu alındıktan sonra çalışma süresini hatalı bildirdiğini aslında 01.05.1998- 25.02.2013 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Mahkemece davacının bu talebi doğrultusunda yeniden rapor alınmıştır.
    Mahkeme kararının gerekçe kısmında, davacının 01.05.1998 tarihinde çalışmaya başladığının belirtilmesine rağmen kararın başka bir bölümünde de davacının kıdeme esas hizmet süresinin 25.03.2003- 25.02.2013 tarihleri arasında toplam 9 yıl 11 ay olarak kabul edildiği belirtilmiştir. Hüküm kısmında ise davacının 01.05.1998- 25.02.2013 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya göre çelişki yaratacak şekilde hüküm kurulduğu görülmüştür. Bu nedenle Mahkemece davacının kıdeme esas hizmet süresiyle ilgili gerek mahkemenin gerekçe kısmındaki gerekse de hüküm ve gerekçe arasındaki çelişkilerin giderilerek yeniden hüküm kurulması gerekmektedir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.