Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10858 Esas 2017/2249 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10858
Karar No: 2017/2249
Karar Tarihi: 27.03.2017

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10858 Esas 2017/2249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi usul kanununa muhalefet suçundan yargılanmıştır. 2005 takvim yılına ait sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hüküm yeterli delil olmadığı gerekçesiyle beraat etmiştir. Ancak, 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hüküm sanığın lehine olan olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle bozulmuştur. 765 sayılı TCK'nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereği sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Bu karar 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri açıklamaları: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunu'nun 9, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4, 104/2, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8.

11. Ceza Dairesi 2016/10858 E. , 2017/2249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I- Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 27.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.