MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 14.10.2008 gün ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere; ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen ya da iddia ve savunma doğrultusunda sunulan belgelerin güvenilirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gerekir. Yine Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, suça konu belgenin fotokopi olması durumunda hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aslı bulunamayan evrakların aldatma kabiliyetlerinin bulunup bulunmadığı da tespit edilemediği, fiili iğfalin aldatma niteliğini göstermeyeceği cihetle; somut olayda suça konu sahte çek aslının bulunamadığı anlaşılmakla; çek aslının araştırılarak dosya arasına alınıp, aldatma kabiliyetinin olup olmadığının belirlenmesi, aksi halde çek fotokopisinin hukuki sonuç doğurmaya elverişli olmadığı ve sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği, çek aslının temin edilmesi halinde ise sanığın savunmasında, söz konusu çekin keşideci olarak görünen şirket tarafından kendisine verildiğini savunması karşısında; sanığın tekrar beyanı alınarak çekin hangi yetkili tarafından kendisine verildiği ve bu ticari ilişkiye dair elinde belge bulunup bulunmadığının sorulması, çek keşide etme yetkisi bulunduğu anlaşılan ve dosya arasında bu yetkiye ilişkin belgeler bulunan diğer şirket yetkililerinin de imza-yazı örneklerinin alınması ile çek üzerinde bulunan imza ve yazıların bu yetkililere ya da sanığa ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.