MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/07/2015 tarih ve 2014/417-2015/129 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1969 yılından bu yana ... hizmet markasını şirket unvanı, işletme adı ve marka olarak kullandığını, 1997 yılından beri de hizmet markası olarak mağazacılık faaliyetlerinde adına tescilli olduğunun, 2011/101883 başvuru no"lu ... marka tescil talebinin davadışı 3. şahsa ait 2006/37811, 2009/06417, 2009/47222 sayılı ... şekil, www.....com.tr, ... kids şekil ibareli markalar ile ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunduğu gerekçe gösterilerek başvurunun kısmen rededildiğini beyanla dava konusu 2014-m-10256 sayılı YİDK kararının iptalini ve markanın kısmen reddedilen hizmetler yönünden de tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davaya konu markada ilk bakışta ve derhâl göze çarpan unsurun "..." ibaresi olduğu, red gerekçesi markalardan "..." ibareli başvuru ile redde mesnet 2006/37811 sayılı "...+şekil", markası arasında ilk bakışta ayırt edilemeyecek kadar benzerlik bulunduğu, her iki markanın 35. sınıfta da yer aldığı, emtiaların aynı olduğu, tüketicilerin ilk bakışta araştırma yapmasına gerek kalmaksızın bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki marka olduğunu algılamalarının mümkün olmadığı, başvuruyu benzer emtialar açısından kısmi reddetmesinin isabetli bir yaklaşım olduğu, (davacının önceye dayalı 97/000627 sayılı markasındaki emtiaların 2011/101883 sayılı başvuru markasında da aynen muhafaza edildiği) bu sebeple TPE" nin itiraz hakkında YİDK ret kararının hukuka uygun olduğundan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.