Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2930 Esas 2017/2245 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Sanıklar... ve ... haklarında: Mahkumiyet Sanık ..... hakkında: Beraat

1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik, katılan vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin bu karar kapsamındaki vekalet ücretine yönelik vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip gereğinin takdir ve ifası için dosyanın mahalline İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık ... ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK‘nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri dışında diğerleri açısından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanacağının gözetilmemesinin ve hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı gereğince TCK"nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine hükmedilen vekalet ücretinin "..." yerine "Akedaş Kurumu"na" verilmesine şeklinde karar verilmesi ile vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin hükümde belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraf ile vekalet ücretine ilişkin kısımdaki "Akedaş Kurumu"na" ibarelerinin çıkartılarak, hükmün ilgili bölümüne "TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesi ile "vekalet ücretinin katılan ... Başkanlığına verilmesine" ve vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin sanıklar ... ve ..."dan "eşit olarak tahsiline" ibarelerinin yazılması suretiyle, hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASI, 27.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.