Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29473 Esas 2018/7663 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin hiçbir sebep gösterilmeden fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil, ücretli yıllık izin haklarını istemesi üzerine 05.05.2013 tarihinde işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı Kanun"un 25. maddesinin 2. fıkrasının (g) bendi gereğince haklı nedenle yasal süresi içinde feshedildiğini, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, davacının çalıştığı dönemde tüm ücretlerinin ödendiği beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere, bilirkişi raporuna ve talep miktarına göre hüküm kurularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı hususu uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğine göre, davacı işçinin iş sözleşmesi işe devamsızlık yaptığı gerekçesiyle İş Kanunu"nun 25/II- g madde ve bendi gereğince feshedilmiştir.
Somut olayda; davacı taraf, iş sözleşmesinin 05.05.2013 pazar günü davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürmüştür. Davalı ise, devamsızlık haklı nedenine dayanmıştır. Bu nedenle, fesih işleminin davalı tarafından gerçekleştirildiği konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmadığı açık olup mahkemece davacının eylemli feshinin kabulü hatalıdır. Davalı feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı hususunda ise; davalı işverenlikçe düzenlenen devamsızlık tutanak içeriklerinin tutanak tanıklarınca doğrulanması, davacı tanıklarının ise fesih konusunda bilgi ve beyanlarının bulunmaması karşısında devamsızlık olgusu ispatlandığı görülmektedir. Bu itibarla, davalı işveren feshinin haklı sebebe dayalı olduğu anlaşılmakla, kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.