Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/266 Esas 2018/497 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükmü temyiz etmeyen sanık ... ile temyiz istemi reddedilen sanık ... hakkında uzlaştırma yönünden uyarlama yargılaması yapılması mümkün görülmüştür,
I-Sanık ...’nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 10/05/2017 tarihinde sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 18/05/2017 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Dosya içerisinde bulunan kroki, bilirkişi raporu ve fotoğraflardan katılan ... ve katılan ...’ın iş yerlerinin yanyana olup, iş yerlerinin önü açık ve kapısı olmayan alandan suça konu eşyaların çalınması şeklindeki sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen basit hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı
CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinde “malın değerinin azlığı” kavramının, daha çoğunu alabilme olanağı varken; yalnızca gereksinmesi kadar ve değer olarak da az olan şeyi alma durumunda olayın özelliği, sanığın kişiliği ve özgülenen kastı da değerlendirip yasal ve yeterli gerekçelerinin de gösterilerek uygulanabileceği gözetilerek, somut olayda; sanığın katılan ...’in işyerinden 1000 TL değerindeki malzemeleri çalması biçimindeki eyleminde TCK"nın 145. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan hüküm kurularak eksik cezaya hükmolunması,
4-Sanığın katılanlara ait iş yerlerinden suça konu eşyaları aldıktan sonra devriye esnasında şüphe üzerine polis tarafından başka yerde yakalandığının anlaşılması karşısında, suçun tamamlandığı gözetilmeden, sanık hakkında katılanlara yönelik hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
5-Dosya içerisinde mevcut olan 23.01.2012 tarihli Yer Gösterme Tutanağı’nda devriye esnasında iken sanığın yakalandığı ve hurdaları nerden aldıkları sorulduğunda, hurdaları aldıkları yeri göstererek henüz müracaatı olmayan katılanlara iadesini sağlaması karşısında; sanık hakkında, üzerine atılı hırsızlık suçlarından hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince cezasında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.