Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/2359 Esas 2018/490 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2359
Karar No: 2018/490
Karar Tarihi: 30.01.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/2359 Esas 2018/490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanıklardan biri hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın mala zarar verme suçundan hükümlü olduğuna dair mahkumiyet kararı doğrudan hükmolunan adli para cezası nedeniyle temyiz edilememiştir. Diğer sanık ise hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları mahkeme tarafından reddedilmiş ve hükümler onanmıştır. Kararda, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi de kararda yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2015/2359 E. , 2018/490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30/01/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.