11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/4420 Karar No: 2017/637 Karar Tarihi: 07.02.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4420 Esas 2017/637 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2016/4420 E. , 2017/637 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/06/2015 tarih ve 2015/83-2015/258 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili; müvekkilinin 08/11/2013 tarihinde ...Eyüp şubesinden ... aracılığıyla... adına 92907810 referans numarasıyla 5000 Euro tutarlı para transferi yaptığını, gönderilen paranın 189 Euro"sunun komisyon tutarı olarak kesildiğini ve 4811 Euro"nun hesaba geçtiğini, davacının ilk kez ... aracılığıyla işlem yaptığını, işlem hakkında müşterisi olduğu banka tarafından sistemin güvenli olduğu, sorun yaşanmayacağı konusunda bilgilendirildiğini, bu tür para transferlerinde sıkıntılar yaşanabileceğinin davacıya aktarılmadığını, para transferinin gerçekleşmesi akabinde gönderilen paranın üçüncü kişi tarafından çekildiğini, yaşanan mağduriyet üzerine gerek davalı banka gerekse ... temsilcileri ile irtibata geçilmiş ise de zararının karşılanmadığını ve paranın alıcı tarafından yurtdışından çekildiğinin bildirildiğini, oysa alıcının paranın çekildiği 9/11/2013 tarihinde yurtdışına giriş-çıkış yapmadığını, davalı bankanın ...ın Türkiye acentası olup, acenta olarak temsil sıfatının yanında para transferi konusunda yanlış bilgiler vermesi ve yapılan transferlerde ortaya çıkabilecek sorunlar hakkında bilgilendirmemesi, referans numarasının gizliliğini ihlal etmesi, referans numarasının üçüncü kişilerle paylaşılmaması hususunda özen yükümlülüğünün yerine getirilmemiş olması nedeniyle kusurlu olduğunu bu nedenle ....000 Euro"nun 08/11/2013 tarihinden itibaren dövize uygulanan en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, dava konusu uyuşmazlığın bankacılık işleminden kaynaklandığını, davanın mutlak ticari dava niteliğinde olması nedeniyle asliye ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı bankanın acentesi olduğu davalı şirket sistemiyle gönderilen paranın alıcı-muhatabı dışında üçüncü kişi tarafından çekilmiş olması nedeniyle tazminat isteğinde bulunduğunu, davacının söz konusu ilişkide tüketici sıfatını taşıdığını bu nedenle taraflar arasındaki uyuşmazlığın Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı vererek davanın reddine karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.