Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2, 62/1-2, 53/1-2-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz dilekçesinin içeriğine göre; hakaret suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle verilen düşme kararının sanık tarafından temyiz edilmediği anlaşıldığından, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde:
28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 84. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. maddenin 1. fıkrası uyarınca suh ceza mahkemelerinin kaldırılıp, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sulh ceza mahkemelerinde görülmekte olan dava dosyalarının bir ay içinde yetkili asliye ceza mahkemelerine gönderilmesinin kanundan kaynaklanan dosya devri olduğu, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. maddenin 7. fıkrasındaki, “Sulh ceza hâkimlikleri faaliyete geçirilinceye kadar, sulh ceza mahkemelerinin görev alanına giren her türlü kararı vermeye kaldırılan sulh ceza mahkemeleri yetkilidir. Kaldırılan mahkemelerde bulunan ve kesinleşen dosyalara ait arşiv ve emanetler ile diğer evrak ve dokümanlar Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu tarafından belirlenecek mahkeme veya mahkemelere ya da hâkimliklere devredilir ve müteakip işlem ve talepler bu mahkemelerce veya hâkimliklerce yerine getirilir veya karara bağlanır.” hükmü de gözetildiğinde, 16.07.2014 tarihli duruşma sonunda sulh ceza mahkemesince karar verilmesinde ve mahkemenin görevinde bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Tek yönlü yolda ters istikamette ilerleyerek, aracını, kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde sevk ve idare eden sanığın, üzerine atılı TCK"nın 179/2. madde ve fıkrasındaki trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun sübut bulduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-TCK"nın 51/1-a madde, fıkra ve bendinde, daha önce kasıtlı suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmiş olanlar hakkında hükmolunan hapis cezasının ertelenemeyeceğinin belirtilmiş bulunması ve sanığa ait adli sicil kaydındaki hakaret suçundan 1 yıl 2 ay 17 gün, görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5 ay hapis cezasına ilişkin ilamın suç tarihinden sonra kesinleşmiş olması karşısında, tayin olunan hapis cezasının ertelenmesine engel teşkil etmeyeceği gözetilerek, sanığın, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği dikkate alınıp, tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek, hükmedilen 2 ay 15 gün hapis cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken, yargılama sırasındaki hal ve tavrından dolayı cezasında takdiri indirim yapılan sanık hakkında, “Sanığın kasıtlı suçtan üç aydan fazla hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin bulunması nedeni ile, yasal engelden dolayı...” biçimindeki yetersiz gerekçelerle ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
2-Mahkemece tekerrüre esas alınan Anamur Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2009 tarihli, 2008/525-2009/530 sayılı ve TCK’nın 125/3-a, 125/4, 43/2. maddesi yollamasıyla 43/1, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince verilen 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezasına ilişkin ilamın temyiz incelemesine konu suçun işlendiği tarihten sonra 05.03.2013 tarihinde kesinleşmesi sebebiyle tekerrüre esas olmadığı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında yazılı şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.