Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/162 Esas 2017/630 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/162
Karar No: 2017/630
Karar Tarihi: 07.02.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/162 Esas 2017/630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Alacaklı tarafından borçlu aleyhine ihtiyati haciz istemi yapılmış, ancak borçlu vekili tarafından itiraz edilmiş ve mahkeme ihtiyati haciz yönünden yetkisinin olmadığı gerekçesiyle ihtiyati haciz kararını kaldırmıştır. Alacaklı vekili bu karara temyiz istemiyle başvurmuş, ancak Daire tarafından kabul edilmemiştir. Kararda ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine ve ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İİK'nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2017/162 E. , 2017/630 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

... 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/03/2016 gün ve 2016/25-2016/25 D. İş sayılı kararı onayan Daire’nin 17/10/2016 gün ve 2016/10318-2016/8167 sayılı kararı aleyhinde ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı vekili tarafından borçlu aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunulmuş, mahkemece bu istemin kabul edilmesi üzerine borçlu vekilince ihtiyati haciz kararına itiraz edilmiş ve mahkemece ihtiyati haciz yönünden mahkemenin yetkisinin bulunmadığı gerekçesiyle ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. Bu karar, ihtiyati hacze talep eden (alacaklı) vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 17.10.2016 günlü ilamı ile onanmıştır.
İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen İİK"nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, temyiz üzerine verilen karara karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle ihtiyati hacze talep eden (alacaklı) vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcın isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 07/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.