Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 234/3, 62/1. maddeleri gereğince dört kez 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve anılan Kanunun 51/1. maddesi uyarınca hapis cezalarının ayrı ayrı ertelenmesine dair Burdur 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2014/365 Esas, 2014/489 sayılı Kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık ..."nın bir suç işleme kararının icrası kapsamında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu dört ayrı mağdura karşı tek bir eylemle gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, 5237 sayılı Kanunun 43/2. maddesinde yer alan "Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır." hükmü gereğince sanığın eylemi tek bir fiil kabul edilerek verilecek cezanın 5237 sayılı Kanunun 43/2. maddesi delaletiyle 43/1. maddesi gereğince arttırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın aleyhine sonuç doğuracak surette dört kez çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.10.2017 gün ve 94660652-105-15-6523- 2017- Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30.06.2015 gün ve 2014/14-678 Esas, 2015/267 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanığın, olay tarihinde onbeş yaşından küçük mağdureleri yaşları itibariyle hukuken geçersiz olan rızalarına istinaden alıkoyması eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 109/1, 109/3-f, 43/2. maddelerinde düzenlenen zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturması karşısında, bu yönden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi gerektiği nazara alınmadan, sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan dolayı Burdur 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mağdur sayısınca kurulup temyiz edilmeksizin kesinleşen mahkumiyet hükümleri ile ilgili olarak sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin tatbiki gerektiğinden bahisle 13.11.2014 gün ve 2014/365 Esas, 2014/489 sayılı Kararın kanun yararına bozulması istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, vaki kanun yararına bozma talebinin bu suç yönünden REDDİNE, 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.