Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3470 Esas 2017/3809 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3470
Karar No: 2017/3809
Karar Tarihi: 08.11.2017

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3470 Esas 2017/3809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından kasten öldürülen maktulun ölümünün sübut olduğunu tespit etmiştir. Sanığı, Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 29/1, 62/1 ve 53/1-2-3 maddelerine uygun olarak 15 yıl hapis cezasına çarptırmıştır. Sanık müdafiinin meşru savunma ve haksız tahrik itirazları reddedilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkındaki iptal kararını dikkate alarak, mahkemenin bu maddeye göre yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine yönelik bölümü \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirilmiştir. Hükmolunan cezanın miktarı ve tutukluluk süresi dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 81/1 maddesi (kasten öldürme suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 29/1 maddesi (cezanın azaltılması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 maddesi (cezanın artırılması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-2-3 maddeleri (

1. Ceza Dairesi 2016/3470 E. , 2017/3809 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in maktul ..."nu kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin sanık hakkında TCK"nun 29 ve 62. maddesinin uygulanmaması gerektiğine, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede, sanığın eyleminin meşru savunmada sınırın aşılması olduğuna, sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiğine, haksız tahrik hükümlerinin daha üst seviyeden uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN re"sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, hükmolunan cezanın miktarı ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 08.11.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.

08/11/2017 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı Hayri Buyruk"un huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."nin yokluğunda 09/11/2017 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.