Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11978 Esas 2018/7614 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 30.04.2004-18.09.2013 tarihleri arası kurye ve şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı nedenle feshettiğini beyanla, kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine işverence feshedildiğini, müvekkili işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, yapıldığı takdirde bordrolarda gösterilerek karşılığının ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, şoför olarak çalışan davacının fazla çalışması tanık beyanlarına göre haftanın beş günü 07:00-21:00 saatleri arası cumartesi günü 07:00-17:00 arası çalıştığı kabulü ile yasal ara dinlenmeler sonrası haftada yirmi beş buçuk saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır.
Mahkemece fazla mesai hesabında beyanları esas alınan davacı tanıklarının işyerinde şoförlerin saat 07:00’den 21:00’e kadar diğer işçilerin ise saat 08:00’den 20:00’ye kadar çalıştığını beyan ettikleri, bu tanıkların işyerindeki görevleri ve söz konusu beyanları birlikte değerlendirildiğinde saat 08:00’den önce ve 20:00’den sonraki çalışmaya ilişkin bilgilerinin duyuma dayalı olduğunun anlaşılmasına göre davacının fazla mesaisinin haftanın beş günü 08:00-20:00 saatleri arası, cumartesi günü 08:00-17:00 arası çalıştığını kabulü ile yasal ara dinlenmeler de dikkate alınarak hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.03.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.