Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/14756 Esas 2015/184 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14756
Karar No: 2015/184
Karar Tarihi: 14.01.2015

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/14756 Esas 2015/184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçunun işyerinde işlenmesi nedeniyle sanığın TCK’nın 149/1-d bendine uyduğunu ancak aynı Yasa’nın 148/1.maddesi ile hüküm kurulduğunu belirtmiştir. Sanığın suçu işlediği kabul edilmiş, ancak TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınması ve kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanımının yasaklanması kararının koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmaması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, hükmün eleştiri dışında diğer yönleriyle usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 149/1-d ve 148/1 maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ve CMUK’nın 322.maddesi.

6. Ceza Dairesi 2012/14756 E. , 2015/184 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yağma suçunun işyerinde işlenmesi nedeniyle eylem 5237 sayılı TCK’nın 149/1-d bendine uyduğu halde, aynı Yasa’nın 148/1.maddesi ile hüküm kurulması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.