MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz (müşteki sanık), kasten yaralama (sanık)
HÜKÜM : Müşteki sanığın atılı suçtan mahkumiyeti ile sanığın beratine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
Duruşmada şikâyetçi olan müşteki sanığa CMK"nın 238/2. maddesi uyarınca davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış ise de, aynı Kanunun 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören müşteki sanığın şikâyetçi olup, mahkemece verilen hükümleri temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.12.2013 gün ve 2013/14-372 Esas, 2013/614 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere müşteki sanığın katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müşteki sanık ..."un davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Katılan sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, katılan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Tanık ..."nin aşamalardaki beyanlarında, olay anında sanığın eliyle katılan sanığa vurduğunu ifade etmesi ve tüm dosya içeriği karşısında üzerine atılı kasten yaralama suçunu işlediği sabit olan sanığın mahkûmiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.