Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2280 Esas 2017/3796 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 35/2, 31/3, 62/1, 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası,
TCK"nun 86/2, 86/3-e, 31/3, 62. maddeleri uyarınca doğrudan 20 taksitli 2000 TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından suç vasfına da yönelik olmadığı anlaşılan temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1. bendinde SSÇ ... yerine suça sürüklenen çocuk ... yazılmış olması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ..."ın katılan ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve yaş küçüklüğüne ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunması değerlendirilmiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
a- Suça sürüklenen çocuk ..."ın katılan ..."a bıçakla saldırarak ve sağ toraksta 2 adet hemotoraksa neden olacak şekilde ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı olayda, 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesi ile uygulama yapılırken, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir ceza verilmesi yerine, 14 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
b-Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa
İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234. ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 07/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.