MAHKEMESİ :Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen yerel mahkeme kararının davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nce verilen 13/04/2017 tarih ve 2017/493-2017/469 E-K sayılı kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 01/04/2013 tarihinde plakası tespit edilemeyen aracın neden olduğu kazada davacı sürücünün ağır şekilde yaralandığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 2.000,00 TL maddi tazminatın haksız fiilin gerçekleştiği 01/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 11.04.2016 tarihli dilekçe ile dava değerini 250.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafından dava öncesinde kendilerine herhangi bir başvuru yapılmadığını, davalı kurumun davanın açılmasına sebebiyet vermediğini, davalı kurumun zorunlu mali mesuliyet sigortası teminat limitleri kapsamında ve plakası tespit edilemediği beyan edilen aracın kusur oranı ile sınırlı sorumlu olduğunu, kazanın beyan edilen şekilde gerçekleştiğini kabul anlamına gelmemek kaydı ile adli tıp kurumunca bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğini ve kusur durumunu kabul etmediklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince; iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; ıslah talebi doğrultusunda davanın kabulü ile, 250.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hükme karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 12.839,52 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 13/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.