Sanık ..."un çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılaması sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetine dair Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.07.2011 gün ve 2010/90 Esas, 2011/237 Karar sayılı kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 02.05.2012 gün ve 2012/2159 Esas, 2012/4993 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 16.10.2012 gün ve 2012/194 Esas, 2012/224 sayılı Kararın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 07.12.2016 gün ve 2014/209 Esas, 2016/479 sayılı gönderme kararıyla 6763 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya ile ilgili verilen 04.05.2017 gün ve 2017/449 Esas, 2017/2442 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.02.2019 gün ve 2017/14-719 Esas, 2019/140 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararı tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükümleri temyiz etmesi üzerine verilen 09.01.2020 gün ve 2019/6968 Esas, 2020/221 Karar sayılı ilamla Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması nedeniyle Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddiyle dosyanın direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere gönderildiği Ceza Genel Kurulunun 24.11.2020 gün ve 2020/371 Esas, 2020/478 Karar sayılı ilamıyla çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan bozma kararına yönelik mahkemenin direnme gerekçesinin yerinde olup, sanığın atılı suçları işlediği sübuta erdiğinden, kurulan hükümlerle ilgili uygulamanın denetlenmesi için Dairemize tevdi edilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle kısmen re’sen de temyize tabi hükümlerin ONANMASINA, 25.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.